Współczesne serwisy internetowe odpowiadają na miliony zapytań użytkowników. Wszystkie one działają w środowiskach klastrowych. Obsługa wielu zapytań wymaga znacznych zasobów, takich jak czas procesora (CPU) oraz pamięć RAM. Każde połącznie do serwera generuje jego dodatkowe obciążenie. W takiej sytuacji jeden serwer wymagałby ogromnych ilości zasobów, a prawo Moor’a już się nie sprawdziło. Aby temu zaradzić potrzebujemy wielu serwerów, które obsługują zapytania użytkowników. Aplikacje webowe (w tym także IoT) używają protokołu HTTP(S), który działa na zasadzie: żądanie-odpowiedź. Gdy użytkownik otwiera stronę, lub wywołuje akcję, zostaje wysłane żądanie do serwera. Na każde żądanie użytkownika serwer musi przygotować odpowiedź. Każda odpowiedź musi zostać w odpowiedni sposób przeprocesowana, a to stanowi główne kryterium estymacji ilości zasobów serwera – żądania mogą być różne, od danych statycznych jak style CSS lub obrazy, po skomplikowane jak pobieranie danych z bazy, filtrowanie lub wyliczanie pewnych współczynników.
Czas pomiędzy stworzeniem żądania a uzyskaniem odpowiedzi nazywamy latency. Oczywistym jest, że dążymy do jak najmniejszego latancy. Pierwszy problem, który może się pojawić to przepełnienie serwera żądaniami do takiego stopnia, że nie jest w stanie odpowiadać w akceptowalnym czasie (lub w ogóle). W celu utrzymania niskiego latancy wykorzystuje się środowiska klastrowe. Klastry pozwalają stosunkowo łatwo budować niezawodne, skalowalne oraz elastyczne serwisy. Oprócz tego możliwym jest uruchomienie High Availability (ang. wysoka dostępność) – pozwala to zapewnić ciągłość pracy aplikacji, nawet jeśli serwer jest niedostępny. Gartner obliczył, że średni koszt każdej minuty przestoju wynosi $5 600.
Na dłuższą metę klaster pozwala zaoszczędzić pieniądze poprzez zmniejszenie ilości i czasu przestojów. Próg wejścia jest nieco wyższy z powodu nadmiarowości sprzętu – każda część klastra to działający serwer, co znacznie ułatwia efektywne zarządzanie serwisami. Użytkownicy będą częściej wracać, jeśli aplikacje i serwisy są zawsze dostępne, szybkie i pozbawione błędów. Firmom dostarczającym serwisy pozwala to zmniejszyć nie tylko przestoje ale też czas i pracę inżynierów odpowiedzialnych za przywrócenie systemu.
Klaster to wiele serwerów, na których działa dokładnie ta sama aplikacja z dokładnie taką samą konfiguracją. Wszystkie serwery w klastrze pracują wspólnie, co przekłada się na wysoką dostępność, niezawodność i skalowalność. Każdy serwer może obsłużyć żądania, dzięki czemu cały system lepiej radzi sobie z obciążeniem. Z perspektywy użytkownika nic się nie zmienia – ciągle używa tego samego adresu URL lub IP w celu połączenia. Żądanie jest przekierowywane do odpowiedniego serwera na podstawie wybranego algorytmu równoważenia obciążenia. Istnieje wiele różnych algorytmów i wybór konkretnego zależy od wymagań i danego przypadku użycia.
Do najbardziej popularnych należą:
Bardzo popularne jest wybieranie serwera ze względu na geolokalizację – żądanie dostanie serwer, który jest najbliżej użytkownika (na podstawie lokalizacji danego adresu IP).
Podsumowując:
Wydaje się to koncepcyjnie proste, a zarazem bardzo skuteczne. Problem zaczyna się od strony implementacyjnej. Dlatego do budowania klastrów stosuje się wiele narzędzi pomagających nimi zarządzać.
Skutki wyłączenia systemu mogą być katastrofalne. To nie tylko koszty poniesione przez przedsiębiorstwo, ponieważ nie może ono zarabiać na działającym systemie, ale także ogromny nakład pracy, aby postawić system z powrotem na nogi. Istnieje wiele mniej lub bardziej spodziewanych przyczyn zaprzestania działania serwera, to może być awaria systemu, brak prądu, błąd aplikacji i wiele innych. Aby zapobiec nieoczekiwanym przestojom należy użyć środowisk klastrowych. Jeśli jeden z serwerów nie jest w stanie obsługiwać żądań, ruch może zostać przekierowany do innych serwerów, które nadal działają. Taki scenariusz nazywa się High availability. Bez znaczenia co stanie się z serwerem, zawsze dostępne są inne, które mogą przejąć obsługę żądań. Nadmiarowość pozwala klastrowi być zawsze dostępnym, nawet gdy pojawi się problem – mało prawdopodobnym jest, że wszystkie węzły klastra będą niedostępne.
Amazon zapewnia 99,999% (także nazywane „pięcioma dziewiątkami”) dostępności dla systemów reagowania kryzysowego. Dlaczego potrzebujemy aż trzech dziewiątek po przecinku? Czy 99% nie będzie wystarczające? Otóż nie, dostępność na poziomie 99% oznacza ~87 godzin przestojów w ciągu roku, czyli 14 minut na dzień! Dla systemów, które działając całą dobę to zdecydowanie z dużo.
Osiągnięcie High Availability (lub po prostu HA) jest zdecydowanie łatwiejsze przy użyciu odpowiednich narzędzi. Najważniejszy z nich jest wspomniany Load balancer. To przewodnik, który pokazuje każdemu żądaniu drogę do serwera gdzie zostanie rozpatrzone. Load balancer dokładnie wie, ile żądań przechodzi do klastra oraz ile z tych żądań każdy z serwerów obsłużył. Pozwala to równoważyć obciążenie na wszystkie dostępne serwery. Load balancer zna także kondycję wszystkich serwerów np. na podstawie długości obsługi podobnych żądań, wie które serwery są niedostępne i może przekierować użytkowników na wciąż działające serwery. To trochę tak, gdy mechanik oferuje samochód zastępczy na czas naprawy.
High Availability w ThingWorx zostało zaprezentowane w wersji 8.0. Pozwala ono na stworzenie wielu instancji serwera ThingWorx i połączenia load balancera. Zawsze dostępny jest jeden tzw. Master serwer, który obsługuje żądania. Inne serwery pełnią funkcję pomocników, którzy czekają, aż serwer główny przestanie działać (z jakiejkolwiek przyczyny), aby wejść na scenę i dokończyć show. To podejście nazywa się Active-Passive. Klaster ma wiele węzłów, ale tylko jeden, główny, jest aktywny w danym momencie. Pomaga to w budowaniu High Availability, ale nie jest zbyt pomocne przy skalowaniu klastra. Dodawania nowych węzłów zwiększa dostępność systemu – trochę jak dodawanie dziewiątki po przecinku.
Współczesne aplikacje IoT opierają się na łączności. Niezwykle ważnym jest, aby serwer był dostępny, ponieważ w takich aplikacjach najważniejsze są dane. Urządzenia, które nieustannie zbierają dane nie zawsze są w stanie przechowywać je przez dłuższy czas, a jeszcze rzadziej mogą te dane przetwarzać w wartość. Aplikacje działające na platformie ThingWorx są krytyczne dla całej infrastruktury – jest to centralna baza danych, która bez przerwy analizuje dane i może do nich stosować modele uczenia maszynowego. Dzięki temu urządzenia końcowe mogę być kontrolowane na podstawie obecnego stanu (np. rozpoczynać nawadnianie roślin, gdy ziemia jest zbyt sucha) lub przewidywanych działań (np. optymalizacja farm wiatrowych na podstawie prognoz pogody). Przez niedostępność systemu ThingWorx, żadne z powyższych nie może się zadziać. Jest to główny powód, dla którego warto rozważyć klastry pracujące w trybie Active-Passive.
ThingWorx używa oprogramowania Apache Zookeeper do zarządzania klastrem. Zookeeper pozwala na:
Dzięki zastosowaniu oprogramowania Zookeeper, dodawanie nowych serwerów do klastra jest niesamowicie proste. Wszystko, co jest potrzebne, to nowy serwer, który wystarczy dołączyć do klastra. Bez ponownych uruchomień i przestojów. Wystarczy skonfigurować serwer offline, przetestować aplikację i przekazać do Zookeepar’a, że mamy nowy węzeł. Zookeeper automatycznie włączy serwer do klastra i zapewni, że konfiguracja jest taka sama na wszystkich serwerach. Zazwyczaj pod HA potrzebujemy jeden węzeł główny – wybierany przez Zookeeper’a podczas uruchamiania klastra oraz 2 lub więcej węzłów pomocniczych – zawsze gotowych, ale nie obsługujących żądań. Nadmiarowość serwerów zawsze należy skonfrontować z wymaganiami oraz konkretnymi przypadkami użycia.
Na diagramie widać, że wszystkie połącznia trafiają do load balancera. Aplikacje klienckie oraz urządzenia nie łączą się do platformy bezpośrednio. To pozwala na przekierowywanie ruchu do aktualnie aktywnej instancji systemu ThingWorx. Gdy węzeł z powodu błędu zostaje wyłączony, load balancer automatycznie przekieruje ruch do innego węzła, który od tej pory będzie węzłem głównym.
Celem poradzenia sobie ze wzmożonym ruchem lub wysokim obciążenie potrzebne jest inne podejście: klaster w trybie Active-Active. Taka opcja została dodana do wersji 9 platformy ThingWorx. Węzły, zamiast czekać, mogą aktywnie brać udział w obsłudze żądań. Klastry zapewniają nie tylko HA, ale także ułatwiają skalowanie horyzontalne. Taki typ skalowania pozwala na łatwiejsze dostarczenie nowych zasobów do klastra. Zamiast wymiany sprzętu w działającym serwerze, co oczywiście powoduje jego wyłączenie oraz przestój, dodawany jest nowy serwer, który jak wspomniano, może być przygotowany wcześniej i dodany do klastra. Planowanie zasobów produkcyjnych jest wyzwaniem, ale zdecydowanie łatwiejszym w środowiskach klastrowych.
Skalowalność aplikacji można mierzyć ilością żądań, która może być równocześnie obsłużona przez serwer. Punkt krytyczny znajduje się tam, gdzie aplikacja nie może efektywnie obsłużyć nowych żądań. Taki punkt często nazywa się limitem skalowalności. Warto wspomnieć, że zdecydowanie łatwiej jest dwukrotnie zwiększyć ilość żądań, dodając drugi serwer, niż zrobić to samo, zwiększając zasoby jednego serwera. Dzięki platformie ThingWorx 9 możliwe jest budowanie skalowalnych rozwiązań IoT, które mogą obsługiwać setki tysięcy urządzeń.
Jeśli potrzebujesz pomocy we wdrażaniu nowych lub rozbudowywaniu istniejących rozwiązań w oparciu o ThingWorx skontaktuj się z nami.
Nie musisz wymieniać maszyn na nowe, aby Twoja produkcja stała się bardziej "inteligentna" oraz wydajniejsza. Twój park maszynowy jest kopalnią danych, a kluczem do sukcesu jest cyfryzacja.
Jeśli wydaje Ci się, że o liczeniu OEE wiesz już wszystko, a Twoja fabryka utrzymuje się wśród najlepszych 10% to... masz rację - wydaje Ci się!
XXI wiek to czas kiedy dane odgrywają coraz większą rolę, a trend ten zauważalny jest również w branży produkcyjnej. Gromadzenie ich to jednak za mało. Dopiero dzięki dostępowi do danych operacyjnych i zapewnieniu ich widoczności w czasie rzeczywistym, firmy mogą monitorować linie produkcyjne, identyfikować wąskie gardła i podejmować oparte na danych decyzje, również z wykorzystaniem sztucznej inteligencji (AI) i uczenia maszynowego (ML).
Według Niemieckiego Federalnego Urzędu Statystycznego zużycie energii przez przemysł do produkcji towarów w latach 1995-2019 prawie się nie zmieniło. W 2019 roku wyniosło ono 3 874 petadżuli. Oznacza to, że utrzymuje się na tym samym poziomie co w latach poprzednich. W Niemczech planuje się zmniejszyć zużycie energii pierwotnej o połowę do roku 2050
Koszt energii elektrycznej – bardzo często pomijany bądź akceptowany taki, jaki jest z uwagi na to, że jest integralną częścią produkcji. W czasach kryzysów i cięcia kosztów, może on jednak szybko stać się jednym z głównych czynników wpływających na wyniki finansowe organizacji.
Rachunki za zużycie energii od wielu lat są przedmiotem zainteresowania praktycznie wszystkich dziedzin przemysłu, a obecna sytuacja na świecie jest czynnikiem zwiększającym zapotrzebowanie na rozwiązania, które ułatwiają monitorowanie zużycia energii lub jej oszczędzanie. W środowisku przemysłowym, w którym koszt mediów zawsze był jednym z głównych czynników napędzających biznes, ostatnie zmiany w gospodarce światowej: inflacja, wyzwania związane z dostawami zasobów naturalnych oraz groźba zmiennych i nieprzewidywalnych wzrostów kosztów energii - są obecnie najważniejszymi czynnikami ekonomicznymi.
Cyfrowa transformacja zmienia sposób, w jaki połączone są produkty, aktywa, dane i operacje, aby dostarczyć biznesową wartość dla klientów. Przekształcenie danych cyfrowych na pozytywne i wartościowe doświadczenia klienta pozwala osiągnąć realne, wymierne korzyści i zyski dla przedsiębiorstwa. Technologie cyfrowe tworzą nowe możliwości biznesowe na całym świecie i prowadzą do ewolucji przedsiębiorstw, produktów i procesów. Poniższy artykuł przybliża wybrane, najpopularniejsze technologie Przemysłu 4.0 w kontekście biznesowym. W tekście opisana zostanie koncepcja Internetu Rzeczy oraz infrastruktura chmury obliczeniowej wraz z możliwością ich wykorzystania w cyfrowej transformacji.
Jedną z niewątpliwych zalet rozwiązania, jakim jest Internet Rzeczy, jest możliwość gromadzenia i przetwarzania ogromnej liczby różnorodnych danych (np. wartość temperatury, liczba wyprodukowanych elementów, ilość pozostałych płynów, wskaźnik wilgotności, czas pracy maszyn). Wiąże się z tym jednak pewne niebezpieczeństwo – wielość informacji może utrudnić ich efektywne wykorzystywanie. Rozwiązaniem tego problemu jest wizualizacja danych, a odpowiednio dobrany typ wykresu może zwiększyć wartość danych. W tym artykule zaprezentujemy korzyści płynące z dobrej wizualizacji danych oraz jakie mogą mieć zastosowanie w Twojej organizacji.
Skalowalność w aplikacjach webowych stała się standardem. Pojedynczy serwer nie poradzi sobie z rosnącą ilością podłączonych do Internetu urządzeń. Skalowalność to charakterystyka systemu, która odpowiada na pytanie: czy jeśli zwiększy się ilość zasobów, to system będzie działał wydajniej?
Thingworx IoT Hub Connector jest mostem, który łączy platformę Thingworx z chmurą Azure (a dokładniej z Azure IoT Hub). Zapewnia on bezpieczną (opartą na certyfikatach) komunikację, dzięki której możemy korzystać z ogromnych możliwości chmury obliczeniowej. Jest to rozwiązanie bardzo rozbudowane, ale również generyczne.
Synergia, tak można określić to naturalne połączenie technologii, które znacząco wpłynie na wygląd przyszłości produkcyjnej. Ostatnimi czasy coraz większą popularność zyskuje, obok Internetu Rzeczy (IoT), sztuczna inteligencja (AI). Zestawienie tych dwóch trendów technologicznych zwiastuje praw-dziwą rewolucję przemysłu 4.0.
Tegoroczny Liveworx, ze względu na globalną sytuację wywołaną przez pandemię COVID-19, wyjątkowo odbywał się wyłącznie w wersji on-line. Już pierwszego dnia zapowiedziano wypuszczenie do komercyjnego użytku nowej wersji ThingWorx - najpopularniejszej platformy maksymalizującej potencjał przemysłowego internetu rzeczy. Zgodnie z zapowiedziami Joe Birona, CTO odpowiedzialnego za technologię IoT w PTC, ma być szybciej, taniej i efektywniej.
Rozwój sztucznej inteligencji, a wraz z nią uczenia maszynowego nabrał w ostatnich latach dużego rozpędu. Ciągłe dążenie do zwiększenia mocy obliczeniowej komputerów dało możliwość wykorzystania algorytmów oraz aparatu matematycznego stworzonych w drugiej połowie XX wieku na niespotykaną dotąd skalę. Mając w perspektywie rychłe nadejście komercyjnego komputera kwantowego można powoli zacząć obawiać się scen rodem z filmów z Arnoldem Schwarzeneggerem w tytułowej roli Terminatora. Nie wybiegając jednak za daleko w przyszłość, a skupiając się na teraźniejszości postanowiłem sprawdzić jakie możliwości daje dostępna dzisiaj technologia oraz czy można wykorzystać ją w predykcji rozprzestrzeniania się choroby COVID-19.
Przemysłowy Internet Rzeczy zmienia dziś nasze spojrzenie na klasyczne pojęcie produkcji. Największe koncerny wytwórcze chętnie sięgają po rozwiązania technologiczne, które usprawniają i zwiększają efektywność procesów produkcyjnych. Wraz z rozwojem kolejnych technologii rośnie zainteresowanie koncepcją przemysłu 4.0, a w rezultacie także liczba połączonych urządzeń. Aby zaspokoić zapotrzebowanie w zakresie infrastruktury o odpowiedniej przepustowości i prędkości niezbędna była ewolucja w kierunku kolejnej generacji sieci- 5G. Jak 5G wpłynie na rozwój Fabryk przyszłości i dlaczego to kluczowe z perspektywy Internetu rzeczy? Wszystkiego dowiesz się z artykułu.
Nagła epidemia koronawirusa SARS-CoV-2 i wywoływanej przez niego choroby COVID-19 wpłynęła na każdą sferę funkcjonowania współczesnego świata. Wywołane zagrożeniem epidemiologicznym ograniczenie przepływu ludzi, towarów i usług już negatywnie wpłynęło na ciągłość procesów produkcyjnych wielu branż, a każdy dzień utrzymywania się tej sytuacji, bez wiarygodnych prognoz powrotu do normalności wciągał będzie kolejne w spiralę zagrożenia zatrzymaniem.
Internet Rzeczy stosowany jest w coraz szerszym zakresie, a z rozwiązań optymalizujących czy gromadzących informacje korzystają światowi giganci. Wszystko po to, aby usprawniać dotychczasowe procesy, pozyskiwać, przetwarzać i raportować większą ilość danych lub nawet wprowadzać nowe usługi.
Nikogo nie zaskoczy stwierdzenie, że przemysł motoryzacyjny jest z natury innowacyjny. Samochody to maszyny, które historycznie zrewolucjonizowały wiele obszarów przemysłu, a dziś można śmiało powiedzieć, że branża motoryzacyjna nie spoczywa na laurach i nadal skupia się na rozwoju technologicznym, który ma służyć konsumentom prywatnym oraz biznesowym.
Wydawałoby się, że Internet Rzeczy jest dedykowany wyłącznie branży przemysłowej. Z nią jednak bardzo związane są transport oraz logistyka, które również mogą skorzystać na trwającej właśnie rewolucji.
Jak zwykle w ostatnich latach, silna drużyna Transition Technologies PSC była obecna w Bostonie na jednym z najważniejszych wydarzeń IoT tego roku – LiveWorx 2019. No to zaczynamy Nawet z 10 uczestnikami z różnych obszarów biznesu, aktywnie poszukującymi nowych informacji i prezentacji, udało nam się uczestniczyć jedynie w małej części z ponad 240 […]
Przemysł 4.0 i jego fundament – Internet Rzeczy (IoT – zwłaszcza w przemysłowym wydaniu: IIoT) zdominowały w ciągu ostatnich lat sposób myślenia o zaawansowanym zarządzaniu zasobami przedsiębiorstw produkcyjnych. Każda nowa maszyna, aplikacja, sterownik… szczyci się gotowością do podłączenia do Internetu Rzeczy. Czy jednak jest to faktycznie nowa jakość i wartość dodana otwierająca nowe horyzonty, czy […]
Odkąd PTC odzyskało ThingWorx w 2013, było jasne, że pionier parametrycznego CAD’a oraz jeden z liderów PLM chciał znacznie powiększyć ślad swojej obecności na...
Jakiś czas temu PTC ogłosiło wydanie nowej wersji Platformy ThingWorx (8.4), która posiada wsparcie OOTB integracji z InfluxDB. Na pierwszy rzut oka, to 'jedynie’ wsparcie dla kolejnej bazy danych, ale jeśli przyjrzeć się temu bliżej, to kolosalne posunięcie, które sprawia, że środowisko Internetu Rzeczy (IoT) PTC staje się bardziej niezawodne pod względem potencjału zbioru danych. […]
Niegdyś niedoceniany sposób podejścia do tematu, dziś rozwija skrzydła i staje się kluczowym zbiorem rozwiązań globalnych korporacji. Choć nie tylko, bo śladami wielkich podążają również średnie i mniejsze firmy. Zatem zalety Internetu Rzeczy dostrzegli już wszyscy. Jakie jednak trendy rozwoju będziemy mogli dostrzec w 2019 roku? 1. Przepustowość danych W wielu branżach ilość przesyłanych danych […]
W ostatnich latach bardzo dużo mówiło się na temat Internet of Things (IoT) oraz sposobach w jakim miałbym on odmienić przemysł. Jednakże póki co widzieliśmy znacznie więcej ludzi dużo mówiących o tej technologii niż takich, którzy realnie ją wdrażali. Zatem, czy IoT jest już technologią na tyle „dojrzałą” aby móc stać się prawdziwą okazją dla […]
Zostańmy w kontakcie
Skontaktuj się